Ακίνητη σαν πέτρα η σιωπή
γλυκιά κι ακύμαντη η γαλήνη,
μον' ίσως περδικόπουλα να σε ξυπνολογάνε
με τις πρώτες πύρινες σπαθιές
του θαλασσολουσμένου ήλιου.
Μια μέρα μένεις εδωδά
δυό κουβαλάς μαζί σου.
(Ανώνυμου)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου