23.10.08

Ακίνητη σαν πέτρα η σιωπή
γλυκιά κι ακύμαντη η γαλήνη,
μον' ίσως περδικόπουλα να σε ξυπνολογάνε
με τις πρώτες πύρινες σπαθιές
του θαλασσολουσμένου ήλιου.

Μια μέρα μένεις εδωδά
δυό κουβαλάς μαζί σου.

(Ανώνυμου)

Δεν υπάρχουν σχόλια: